Το επόμενο χωριό που θα συναντήσουμε είναι η πανέμορφη Απείρανθος (32ο χλμ.), που οι Ναξιώτες αποκαλούν «τ’ Απεράθου», κτισμένη, στην καρδιά της ορεινής Νάξου, στους πρόποδες του βουνού Φανάρι, ανάμεσα σε δύο κοιλάδες με αμπέλια και περιβόλια. Την λένε και «μαρμάρινο χωριό». Η Απείρανθος διατηρεί σχεδόν ανέπαφη την αρχιτεκτονική της μορφή, από την εποχή της ενετοκρατίας. Μαρμάρινα στενά καλντερίμια, σκεπασμένα συχνά με αψιδωτές καμάρες, πύργοι που αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα της οχυρωματικής αρχιτεκτονικής της ενετοκρατίας, διώροφα πέτρινα σπίτια με ιδιότυπες αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες και μικρές πλατείες. Εντυπωσιακός είναι ο πύργος του Ζευγώλη (17ου αι.), κτισμένος πάνω σε βράχο, στην είσοδο του χωριού. Οι Απεραθίτες έχουν ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία σε σχέση με τους άλλους Ναξιώτες και διαφορετικό γλωσσικό ιδίωμα.